آیا از چسب فوری ی‌شود به جای چسب صنعتی استفاده کرد؟
برای پاسخ به این سوال ابتدا باید مواد تشکیل دهنده دو چسب را بررسی کرد.

چسب فوری

چسب های فوری مانند: چسب 5555 فوری پارس چسب فوری 5ستاره چسب فوری میثم و چندیدن و چند چسب فوری که در فروشگاه پلیمر پلاس موجود هستند . چسب های فوری بر پایه حلال و براساس پلی استایرن بوتادین (SBR) كه برای چسباندن انواع موكت، صدا گیر، پارچه، اسفنج، چرم، مشمع، تكسون، اسفنج پلی استایرن و غیره استفاده می‌گردد.

استایرن بوتادین رابر SBR

ماده اصلی تشکیل دهنده چسب های فوری بوده که SBR 1502 گرید رایج مورد مصرف در بازار ایران است که به صورت امولسیونی تولید می شود. پتروشیمی بندر امام و پتروشیمی تخت جمشید دو پتروشیمی تولید کننده SBR 1502 در ایران می باشد. SBR بندر امام خواص بهتری نسبت به پتروشیمی تخت جمشید دارد. استایرن بوتادین رابر (SBR) یک کوپلیمر بسیار تصادفی است که از 75تا 90 درصد بوتادین و 10 تا 25 درصد استایرن تشکیل شده است. SBR یکی از الاستومرهای مصنوعی ارزان قیمت است که در برخی موارد به عنوان جایگزینی برای لاستیک طبیعی(NR) استفاده می شود. SBR خواصی مشابه NR دارد در حالی که مقاومت در برابر پیرسازی آن بالاتر است. خواص دینامیکی و مکانیکی، خستگی، استحکام، انعطاف پذیری، سایش خوب و مقاومت خوب در برابر بسیاری ازمواد شیمیایی معدنی از جمله فواید SBR  است. به علت وجود باند دوگانه در اسکلت اصلی کائوچو SBR در معرض اکسیداسیون، ازن، UV و هوازدگی می باشد. از جمله معایب SBR که می توان به آن اشاره داشت عبارت است از: مقاومت دمایی پایین، مقاومت ضعیف در برابر اسیدها و مایعات آلی و استحکام پارگی پایین می باشد. افزودن استایرن به بوتادین برای تولید SBR باعث کاهش هزینه می شود و به سایش خوب و خواص چسبندگی کمک می کند. مقاومت در برابر خستگی و خواص دما پایین SBR معمولا نسبت به لاستیک طبیعی پایین تر است، در حالی که خواص پیرسازی حرارتی و مقاومت سایشی آن بهتر است. مانند لاستیک طبیعی، SBR به دلیل وجود پیوندهای دوگانه در اسکلت اصلی پلی دی ان در برابر تخریب حرارتی و اکسیداتیو آسیب پذیر است. تخریب عموما از طریق اتصال عرضی رخ می دهد که منجر به افزایش سفتی می شود. SBR از طریق پلیمرزاسیون محلولی رادیکال آزاد یا پلیمرزاسیون امولسیونی گرم در دمای 30 تا60 درجه سانتی گراد یا امولسیون سرد در دمای نزدیک به صفر درجه سانتی گراد ساخته می شود. SBR 1502 گرید رایج مورد مصرف در بازار ایران است که به صورت امولسیونی تولید می شود. پتروشیمی بندر امام و پتروشیمی تخت جمشید دو پتروشیمی تولید کننده SBR 1502 در ایران می باشد. SBR بندر امام خواص بهتری نسبت به پتروشیمی تخت جمشید دارد. در گریدهای SBR با خواص رابری، نسبت مونومر بوتادی ان به استایرن 70 به 30 است. در صورتی که درصد استایرن آن بالای 50 درصد باشد، خواص محصول بیشتر به پلاستیک نزدیک می شود و خاصیت رابری خود را تقریبا از دست می دهد، این محصول در تولید لاتکس به کار می رود.

خواص فیزیکی و مکانیکی استایرن بوتادین رابر

در صورتی که کامپاند SBR به درستی فرموله شده باشد دارای خواص مناسبی از جمله: سایش بسیار خوب، مقاومت در برابر حرارت و پیرسازی خوب، خواص مکانیکی خوب، خواص الکتریکی خوب و مقاومت خوب در برابر حلال های قطبی و اسیدهای رقیق را دارا می باشند. با توجه به کامپاند فرموله شده SBR مانایی فشاری آن خوب تا عالی نیز می باشد. دانسیته SBR  در محدوده 0.92 الی 0.95 گرم بر سانتی متر مکعب می باشد که به دلیل تفاوت در میزان استایرن متغیر است. محدوده دمای فرآیندی SBR در محدوده 55- تا 135 درجه سانتی گراد می باشد. کائوچو SBR غیر قطبی است و در حالت پخت شده ذوب نمی گردد. استحکام کششی برای SBR  تولید شده به روش امولسیونی 20 مگاپاسگال و سوسپانسیونی 36 مگاپاسگال است. همچنین کشش در نقطه تسلیم SBR سوسپانسیونی 656 و امولسیونی 635 مگاپاسگال است. میانگین ویسکوزیته مونی استایرن بوتادین رابر 52 است. دمای انتقال شیشه SBR بین 65- تا 50- متغیر است. پلی دیسپرسیتی این کائوچو بین 2.1 تا 4.5 برای دو نوع سوسپانسیونی و امولسیونی تغیییر می کند. استحکام کششی کامپاند SBR در محدوده 2900-500 psi  می باشد. سختی آن ها در محدوده 95-30 shore A  می باشد. ازدیاد طول تا نقطه شکست کامپاند SBR در محدوده 600-450 درصد می باشد. کوپلیمر استایرن و بوتادین  که بالای 50 درصد بوتادین داشته باشد SBR نامیده می شود. در گرید های رایج با خواص رابری نسبت مونومرها حدود  ۷۰درصد بوتادین به ۳۰ درصد استایرن است. در صورتی که استایرن بالای  ۵۰ درصد باشد، محصول به شدت به خواص پلاستیک نزدیک می‌شود و خاصیت رابری خود را تقریبا از دست می دهد و در تولید لاتکس به کار می‌رود.

مقاومت شیمیایی استایرن بوتادین رابر SBR

مقاومت حوب در برابر الکل دارد. در برابر اسیدها، آمین ها، روغن های گیاهی و حیوانی، کتون ها، قلیایی های رقیق و غلیظ مقاومتی ضعیف تا خوب را دارد. همچنین در برابر دی استرها، اترها، هیدروکربن های آلیفاتیک و آروماتیک، حلال های هالوژنه شده، هیدروکربن های هیدروژنه شده و روغن سیلیکون ضعیف است.

مزایا استایرن بوتادین رابر SBR

  • خواص فیزیکی و مکانیکی عالی
  • خواص الکتریکی خوب
  • تغییر رنگ کم
  • مقاومت خوب در برابر سایش
  • مقاومت پارگی بالا
  • مقاومت حرارتی و پیرسازی ایده آل
  • مقاومت خوب در برابر حلال های قطبی و اسیدهای رقیق

کاربرد استایرن بوتادین رابر SBR

  • چسب ( چسب موکت)
  • لاستیک اتومبیل
  • تسمه نقاله
  • زیره کفش
  • پوشش سیم و کابل
  • شلنگ ها وتسمه ها
  • لاتکس
بیشترین کاربرد این کائوچو در تایرهای خودرو سوار به ویژه در آمیزه های آج تایر به دلیل چنگ زنی مناسب به سطح جاده و سایش کم می باشد. بالغ بر 70 درصد SBR در صنعت تایرسازی و آج تایرها، 15 درصد در قطعات مکانیکی و 10 درصد به شکل لاتکس مصرف می شود.

صنعت های مورد هدف کائوچو SBR

  • خودرو
  • کفش
  • چسب

راهنمای فرمولاسیون کامپاند SBR

روغن مورد استفاده در فرمولاسیون کامپاند SBR از نوع روغن آروماتیک (OIL 290) می باشد. برای بهبود مقاومت حرارتی کامپاند SBR در فرمولاسیون از  PERKALINK 900 مورد استفاده قرار می گیرد و از طرفی در بخش  پایه حلالی این چسب ها ماده معسر   حلال های آلیفاتیک  حضور دارد که  شرکت ها  مختلف  از حلال های مختلفی از جمله   مینرال اسپریت، نفتای نفتی، تقطیر نفتی، سیکلوهگزان، اکتان، پنتان یا ایزوپنتان نونان. بسیاری از حلال ها بسته به کاربرد نهایی می توانند حاوی ترکیبی از انواع مختلف آلیفاتیک یا هیدروکربن های آلیفاتیک و آروماتیک باشند  استفاده میکنند .

چسب صنعتی:

به طور کلی چسب های صنعتی ساخته شده بر پایه حلال و  پلی کلروپرن (CR) که برای چسباندن انواع چرم طبیعی و مصنوعی، شورو، مشمع، اسفنج، پارچه، روکش‌های پلاستیکی، انواع لاستیک و غیره هستند .

پلی کلروپرن:

لاستیک نئوپرن (Neoprene Rubber) یا پلی کلروپرن (Polychloroprene) نام‌های دیگرلا ستیک کلروپرن CR Chloroprene Rubber بای پرن (Bayprene)، دپرن (Duprene)، بریزاتکس (Breazatex)، آکوستیک 2161 (Aquastick 2161)، اسکای پرن (Skyprene)  نام های دیگر ان هستند.

سخن پایانی:

به

اشتراک گذاری